Son günlerde zor zamanlarını yaşayan mesleklerden biri gümüş eşya el sanatkarlığı. Bu işe hayatını veren değerli ustalardan biri Aruş Taş ile Kapalıçarşı ve sektör üzerine konuştuk. Aruş Usta 1970 yılında çalışmak için geldiği şimdiki atölyesini 1998 yılında, kendisini yetiştiren Kirkor İnceyan Ustasından devralmış.
Ustasından bahsederken gözlerinde hala saygı ve sevgi okunuyor. Oğluyla birlikte çalışarak güzel işlere imza atıyorlar. Kendisi 6 yıl GESAD (Gümüş Eşya El Sanatkarları Derneği) üyeliği, 4 yıl da başkan yardımcılığı yapmış.
Kapalıçarşı üzerine yorumları ise şöyle;
Selam Bile Yok Artık
"Kapalıçarşı’da eskiden insanlar arasında iletişim vardı, saygı ve sevgi her şeyden önce gelirdi. Yüksek kültüre sahip bir toplumduk. Hal hatır sorma kavramı vardı. Dükkana gelen önce bir selam verirdi. Şimdilerde müşteri kitlesi öyle değişti ki; kafasını kapıdan uzatıp "gümüş kaç para?” diye soruyor. Bu şartlarda pek iyimser bir gidişat göremiyorum.”
Tanıtımımız Zayıf
"Kapalıçarşı’yı geliştirmek adına çalışmaları yeterli bulmuyorum. Sayıca 200ü bulan gümüş esnafı yeterince temsil edilemiyor. İtalya’dan çok daha nitelikli ürünler çıkarıyoruz, fakat bununla ilgili tanıtım ve reklamlar oldukça zayıf.”
Kültüre Sahip Çıkılmalı
"Gelişen teknoloji ve hayat koşullarıyla birlikte iş kalitesi yükseliyor. Kaliteli ürünler, güzel işler ortaya çıkıyor. Fakat talep oldukça az. Nesilden nesile miras bırakılacak, gümüşlerimiz kalıcı ürünlerimiz yerine, değeri olmayan cam parçalarına rağbet ediliyor, çokça para harcanıyor. Sırf İtalya markası diye ürünlere 10 katı fazla değerler biçiliyor. Bunların önüne geçilmesi, kültürümüze sahip çıkılması gerekli.”
Sıkıntıdayız
"Daha çok Mısır, İran, Rusya’ya çalışıyoruz fakat yılda 3ü 4ü geçmez. Az önce paylaştığım sebeplerinde etkisiyle satışlar iyi gitmiyor, sıkıntıdayız.”
YORUMLAR